TO

King jest moim ulubionym pisarzem. Wie to rodzina, przyjaciele i każdy, kto choć trochę mnie zna, więc wiadomo, że musiałam przeczytać wszystkie jego książki, które posiada biblioteka. Ostatnią, jakiej nie tknęłam było właśnie ''To''. Przeraziło mnie, ale niekoniecznie opisem. Ilością stron. Szczerze mówiąc, czytając ''Worek Kości'' tego autora, osiemset stron przeleciało przed moimi oczyma bardzo szybko, natomiast tysiąc sto stron ''Tego''... Wypożyczyłam. Bibliotekarka starym zwyczajem ostrzegła mnie, że inni też czekają na książki i te dziewięć, które kiszę w domu mają wrócić w tym tygodniu. Wróciły. ''To'' nie wróciło przez wiele miesięcy.

  

Jak ja się męczyłam! 

''Derry to małe miasto w stanie Main - nawiedzone miasto - w którym pewnego razu grupa dzieci spotkała TO. Większość z nich miała szczęście, uszła z życiem i wyjechała z Derry. Po dwudziestu latach TO znowu daje o sobie znać, a ci, którzy przeżyli, zostają wezwani do powrotu w rodzinne strony. Zapomniane strachy dzieciństwa powracają. Dzieci są już dorosłymi, ale muszą odnaleźć w sobie dziecięcą wiarę, lojalność i odwagę by skutecznie stawić mu czoła. ''

Przeczytałam pierwsze pięćdziesiąt stron i lektura poszybowała na półkę. Zdążyłam przeczytać pięć książek, zanim sięgnęłam po nią z powrotem. Zaczęłam wszystko od nowa. Czytałam w autobusie, w aucie, po lekcjach, przed lekcjami, na przerwach... Oj, King potrafi zanudzić i wie to każdy, kto przeczytał choć jedną jego pozycję, ale... Ta książka mówi o czymś więcej.   

Dlaczego? Dlaczego autor nie powiedział nam, że to piękna, wzruszająca, ściskająca za serce opowieść o przyjaźni? O przyjaźni, która zniknęła... Łączyła szóstkę przyjaciół i musiała zniknąć, by mogli żyć. Dlaczego nie naszkicował nam tego, że odrodzi się na nowo i tego, że znów będzie musiała zostać zapomniana mimo starań?

Owszem, bezcielesne, potworne zło pojawiło się, ale tematem było dzieciństwo. Miłość i poświęcenie najpierw dzieci, a później dorosłych, a także zakończenie, które wzruszy chyba każdego,

Są książki... I książki. Takie, które mamy w głowie jakiś czas, później mówimy: ''Taaaa, czytałam, dobra książka.'' Są takie, o których mówimy: ''Pokaż ten opis... Hm... A nie! Czytałam ją kiedyś. Nie pamiętam dokładnie o czym była.'' ''To'' jest powieścią, którą oddajemy z żalem. Myślimy o niej i chcemy opowiedzieć o jej fenomenie całemu światu. Mój blogowy świat liczy ponad trzysta osób i chciałabym, żeby chociaż jedna przeżyła z tą szóstką przyjaciół... Nie chcę dużo zdradzać, ale... Na koniec tylko z czwórką... Wspaniałą i poruszającą przygodę.

Sięgnijcie po ''To''.     

• ''Może, pomyślał, nie ma czegoś takiego jak dobrzy i źli przyjaciele. Może są po prostu tylko przyjaciele, ludzie, którzy będą przy tobie, kiedy ci coś dolega, i pomogą ci, byś nie czuł się zbyt samotny. Może to ludzie, dla których warto przeżywać strach, mieć nadzieję... i żyć. Być może są to ludzie, za których warto umrzeć, kiedy trzeba. Nie ma dobrych przyjaciół. Nie ma złych przyjaciół. Są jedynie ludzie, których pragniesz i z którymi chciałbyś być - ludzie, którzy mają swoje miejsca w twoim sercu.''
• ''Dzieckiem nie przestawało się być być w jednej chwili przy wtórze huku, jak gdyby pękł balon. Dzieciństwo wyciekało z ciebie jak powietrze z dziurawej opony.''
• ''Niekiedy bardziej liczy się głos opowiadający jakąś historię niż sama opowieść.''
• ''Jestem całym sercem z nimi wszystkimi i wydaje mi się, że nawet jeśli zapomnimy o sobie nawzajem, wspomnienia pozostaną na zawsze w naszych snach.''
• ''Mój tata powiedział mi, że Bóg bardziej niż resztę swego stworzenia ukochał kamienie, muchy, chwasty i biedaków i dlatego stworzył ich tak wiele.''
• ''Może to dlatego Bóg każe nam najpierw być dziećmi, znajdować się nisko, przy ziemi, bo on wie, że każda prosta lekcja, jaką otrzymujesz w życiu, wiąże się zwykle z upadkiem, bólem i krwawieniem. Jak się nie przewrócisz, to się nie nauczysz. Za wszystko trzeba płacić i zawsze dostajesz to, za co zapłaciłeś... i wcześniej czy później to, co do ciebie należy, wróci do ciebie - czy tego chcesz czy nie.''
• ''I choć wydaje ci się, że było źle i jest źle, nie oszukuj się - może być jeszcze gorzej.''
• ''Lepiej nie oglądać się za siebie. Najlepiej uwierzyć, że wszyscy wokoło będą żyli długo i szczęśliwie - i kto wie, może rzeczywiście tak będzie? Kto twierdzi, że nie może być szczęśliwych zakończeń? Nie wszystkie łodzie, które wypływają o zmierzchu, nigdy nie powracają do portu. Jeżeli życie uczy nas czegokolwiek, to tylko tego, że szczęśliwe zakończenia się zdarzają, a ludzie, którzy nie wierzą w Boga, mają okazję zrewidować swój racjonalny sposób widzenia świata.''
• ''Czasami dom jest tam, gdzie serce twoje pomyślał w duchu Eddie. Wierzę w to, stary. Bobby Frost powiedział, że dom to takie miejsce, które gdy tam przyjdziesz, zawszę cię przyjmie. Niestety, jest to również miejsce, które gdy już tam zawitasz, nie ma ochoty cię wypuścić.''