PARANOIA

Tytuł: ''Paranoia''

Autor: Piotr Adach

Seria: brak

Gatunek: fantastyka
Wydawnictwo: Nowy Świat

Liczba stron: 340

Data wydania w Polsce: 2015

Okładka: miękka

Cena z okładki: 32,99 zł

Ocena: ★★☆☆☆

Paranoia jest pierwszym, niedoskonałym światem wykreowanym przez Stwórcę. Jej wschodnią część dzielą dwie odwiecznie ze sobą skłócone krainy.

Zapomniane Równiny zamieszkują żywe szkielety, panujące na bezkresnych pustkowiach.

Organiczna Dżungla, będąca lasem ociekających krwią kończyn, stanowi dom dla gustujących w kościach bestii.

Pewnego dnia, święty mur oddzielający zwaśnione krainy rozpada się. Myśliwy z plemienia Jeleni wysłany zostaje na niebezpieczną misję, od której zależeć będzie los Zapomnianych Równin.

Jeśli mu się nie powiedzie, nad szkieletami Ankharów ucztować będą Kościożercy.

Gwiazdy jaśniejące na nocnym niebie zwiastują nadchodzący koniec. Z każdym kolejnym dniem czające się w ukryciu zło przybiera na sile.

Już niebawem, jego cień zdusi wszelki blask...

Ta książka przerosła mnie. Nie ma ogromu stron. Raczej optymalną ilość, którą wymieniłam w opisie. Nie ma malutkiego druczku, który trzeba czytać z lupą. Posiada litery, które kojarzyły mi się z czasami zerówki i nauką czytania. Nie straszy okropną okładką. Przeciwnie. Intryguje, zachęca do kupna. Co więc jest z ''Paranoią'' nie tak?

Paranoia jako świat bardzo mi się spodobała. Pierwszy raz chyba czytałam książkę, w której nie występował człowiek z krwi i kości. Nie zdziwił mnie fakt wieku autora... Może troszkę. Skończona została przez siedemnastolatka, więc ten ''powiew świeżości'' jak najbardziej mnie zachęcił. Postacie wykreowane w tej książce są fantastyczne w każdym tego słowa znaczeniu. A jednak. Dlaczego pisarz nie popracował bardziej nad ich charakterami? Każdy wydaje mi się płaski. Nawet główny bohater jest mdły. Złamany róg - tyle wyróżnia go od innych. Może autor ciut za bardzo wziął sobie do świadomości to, że szkielety nie mają charakteru, a przecież te powinny. Kolejnym aspektem, który okropnie mnie raził, są problemy Scouta, a raczej ich brak. Za każdym razem wszystko mu się udaje. Nawet śmierć obraca w coś zupełnie innego. Jeśli lubicie nieprzewidywalne zwroty akcji, które wpływają na całą książkę, to się zawiedziecie. Wszystko idzie ''jak po maśle''. 

Trzy różne plemiona, każde inne, ale opisane tylko powierzchownie. Stereotypowo: leniwe Słonie, agresywne Wilki i nijakie Jelenie. Brakowało mi dłuższych opisów ich pochodzenia, natury... Samo zakończenie też jest dość suche, aczkolwiek niebanalne. Po przeczytaniu możemy zastanawiać się czy przypadkiem nie zgubiliśmy kilku stron książki, co u mnie byłoby prawdopodobne, bo moja pozycja niebywale się zniszczyła, chociaż na większe wyprawy jej nie zabierałam. Musiałam zedrzeć z niej folię, ponieważ jak prawie każda kobieta, sporą uwagę zwracam na prezencję moich książek. 

Podsumowując, ''Paranoia'' to fantastyka w pełnej okazałości. Duży potencjał, ale mało wykorzystany. Moja ocena jest całkowicie moja i może wydawać się niektórym niesprawiedliwa. Książkę... Polecam, ale kontynuacji przygód Scouta, nie przeczytałabym.