SZUKAJĄC TEGO

Tytuł: Szukając tego

Autor: Kinga Tatkowska

Seria: brak

Gatunek: obyczajowa/romans

Wydawnictwo: Novae Res

Liczba stron: 290

Data wydania w Polsce: 2016 r. (przedpremierowo)

Okładka: miękka

Cena z okładki: 32 zł 

Ocena: ★★★★☆

Czasem doświadczamy czegoś, od czego chcemy uciec. Nigdzie konkretnie – byle dalej. Ona próbuje uwolnić się od przeszłości. On już dawno stracił nadzieję na lepszą przyszłość. Oboje skrywają w sobie zbyt wiele bólu i tajemnic, żeby móc zaufać drugiej osobie. Kiedy drogi do wolności 19-letniej Neli i 31-letniego Arka niespodziewanie się przetną, ich ucieczka donikąd przerodzi się w zwiedzanie Polski, a to okaże się zaskakującą podróżą w głąb siebie i w najciemniejsze zakamarki drugiego człowieka.

Często przy wybieraniu tytułów od Novae Res mam niemały problem. Tyle książek, zachwycających okładek, opisów, debiutów... Można się pogubić. Zawsze wybieram kilka najładniejszych... okładek. Tak, tak, kobiety. Później czytam opisy i eliminuję ''felerne jednostki''. Na końcu... Cóż... Czas pożegnać się z niektórymi pozycjami i ewentualnie opłakiwać je w ciszy. Na szczęście po drugiej stronie kable też są ludzie i rozumieją książkoholików takich, jak ja. I świetnie, bo gdyby nie to, to nie otrzymałabym debiutu Kingi Tatkowskiej.

Nie czytam romansów. Obyczajówek też niewiele. Wielbię Kinga, Mastertona i Koontza, ale... Czasem też muszę się oderwać. Szczególnie, gdy ta romantyczna historia jest komediową rozrywką w dobrym tego słowa znaczeniu!

''Szukając tego'' opowiada o dziewiętnastolatce i trzydziestojednoletnim Arku. Oboje przeżyli piekło i spotykają się przypadkowo. Podejmują szaleńczą decyzję i wyruszają w podróż po Polsce. Dokąd? Wszędzie. Byle dalej. Planują poznać wiele zabytków, miejsc i atrakcji, ale przede wszystkim chcą poznać siebie. Wzajemnie i osobiście. 

Cóż mogę powiedzieć? Oniemiałam. Zdaje mi się, że jeszcze nigdy nie zachwyciłam się tak bardzo polskim debiutem kobiecym. Kolejny raz wspominam ''Gałęziste''. Wybaczcie, ale w męskiej strefie pierwszych razów nadal je ubóstwiam. 

Strona Neli przedstawiona jest niezwykle emocjonalnie. Widzimy, że pisze to kobieta. Wrażliwa, emocjonalna i niezwykle doświadczona. A rozdziały z perspektywy Arka?  Miałam wrażenie, jakby przed klawiaturą zasiadał sam Arkadiusz - wytatuowany, wyrzeźbiony i niezwykle męski. Nie przeszkadzały mi wulgaryzmy i niechlujne stwierdzenia. Czyta się to wszystko jednym tchem.

Najlepszy moment w ''Szukając tego''? Ostatnie zdanie - ''KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ''.

Druga?

Pani Kingo, jak najszybciej, proszę.