Jedna z największych powieści antywojennych w literaturze światowej. W zamyśle autora miała to być jego pierwsza książka. A jednak Vonnegut potrzebował dystansu lat, a także doświadczenia wynikającego z publikacji czterech wcześniejszych powieści, by wreszcie przelać na papier swe doświadczenia z czasów, kiedy jako jeniec wojenny był świadkiem bombardowania Drezna. W rezultacie powstała książka uchodząca za jedną z najwybitniejszych amerykańskich powieści antywojennych.
Jest to książka o pisarzu, który nie potrafi wymazać z pamięci wspomnień z czasów wojny, chociaż z racji swego zawodu od lat zajmuje się tworzeniem fikcji; książka silnie autobiograficzna, mieszająca dokument z science fiction, pełna trupów i gwałtu, oskarżeń i egzorcyzmów, panicznego strachu i miłości; wreszcie – mówiąc słowami autora – książka „krótka i popaprana, bo o masakrze nie sposób powiedzieć nic inteligentnego”.
„Wspaniałe dzieło… i bardzo śmieszna książka, która nie pozwala nam na uśmiech. Smutna książka bez łez”.– Life
Często, gdy wznowione zostaje wydanie znanej książki, to można usłyszeć, że to niepotrzebne, przecież ta książka występuje już w tak wielu wersjach okładkowych. Całkowicie się z tym nie zgadzam. Od dawna chciałam przeczytać "Rzeźnię nr. 5", ale pewnie nie zrobiłabym tego, gdyby wydawnictwo Zysk i S-ka nie wydało jej w tej pięknej formie.
Nie mam zamiaru recenzować tej książki tak, jak każdej innej. To dzieło literatury światowej, o którym słyszał już właściwie każdy. Ciężko je skrytykować, ponieważ ból, który sprawia każde słowo, jest przeogromny zwłaszcza dla tych, którzy interesują się historią i potrafią ocenić skalę tego wydarzenia.
Niezwykle dojrzała i emocjonalna książka. Potrafi doprowadzić do łez smutku i radości. Z pewnością za sto lat będzie tak samo popularna i bardzo cieszy mnie ten fakt, bo to jedna z książek, które pochłania się szybko i z zainteresowaniem, a niosą jednak za sobą ogromny przekaz.
Cieszę się, że wydawnictwa wznawiają wydawanie TAKICH książek, które na dodruk naprawdę zasługują.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz